اکمه و ابرص چه باشد مرده نیز

زنده گردد از فسون آن عزیز

علت تنگیست ترکیب و عدد

جانب ترکیب حسها می کشد

باز هستی تنگ تر بود از خیال

زان شود در وی قمر همچون هلال

آن یکی آمد در یاری بزد

گفت یارش کیستی ای معتمد

دست حق باید مر آن را ای فلان

کو بود بر هر محالی کن فکان

باز هستی جهان حس و رنگ

تنگ تر آمد که زندانیست تنگ

هر محال از دست او ممکن شود

هر حرون از بیم او ساکن شود

گفت من گفتش برو هنگام نیست

بر چنین خوانی مقام خام نیست

گر دو پا گر چار پا ره را برد

همچو مقراض دو تا یکتا برد

لشکری ز ارحام سوی خاکدان

تا ز نر و ماده پر گردد جهان