پری ندارد رنگ گل شکفتۀ سرخ

پری ندارد بالای سرو غاتفری

پری ندارد رخساره از گل سوری

پری ندارد زلف از بنفشۀ طبری

پریست ، گرنه پری چاکرویست بحسن

فری کسی که پری چاکرویست ، فری

گر آبگینه پری را ببیندی بدرست

روان فدا کنمی پیش آبگینه گری

عیان بدیده گر او را نبینی آن نه عجب

که گر پریست چنین آمدست رسم پری

پریرخی که ز شرمش نهان شدست پری

پری مثال نهان گشت و شد ز مهر بری

ملک بادت بی قیاس و عمر بادت بی کران

تا زعمر و ملک خویش اندر جوانی برخوری

تا سپهر چنبری هرگز نگیرد طبع خاک

تا نپاید جرم خاک اندر سپهر چنبری

از چو تو شاهی اگر لافی زنم از افتخار

نیست لافی بر گزاف و نیست فخری سرسری

ای شهنشاهی ، که اندر روزبار و روز رزم

از سیاست موج دریایی و سوزان آذری