پشیزی به از شهریاری چنین

که نه کیش دارد نه آیین و دین

پرستارزاده نیاید به کار

وگر چند باشد پدر شهریار

ز بد گوهران بد نباشد عجب

سیاهی نشاید بریدن ز شب

ز ناپارسایان مدارید امید

که زنگی به شستن نگردد سپید

ز بد اصل چشم بهی داشتن

بود خاک در دیده انباشتن

وگر نو شوی نزد انگشتگر

از او جز سیاهی نیابی دگر

به عنبرفروشان اگر بگذری

شود جامهٔ تو همه عنبری

سرانجام گوهر به کار آورد

همان میوهٔ تلخ بار آورد

وز او جوی خلدش به هنگام آب

به بیخ انگبین ریزی و شیر ناب

درختی که او تلخ دارد سرشت

گرش برنشانی به باغ بهشت

تازه ها

  • تک بیت که بودم من اندر جهان پیش ازین از عنصری
  • تک بیت روزی دارد سیاه چونانک از خاقانی
  • تک بیت چه نیکو هر دو با هم اوفتادند از سیف فرغانی
  • تک بیت من از یاد عزیزان، یک نفس غافل نیم اما از رهی معیری
  • تک بیت شب که از هر کار دل پرداختی از جامی
  • تک بیت دلارام ودل و جانم تو بودی از عبید زاکانی
  • تک بیت در گوشه های غم که کند خلوتی به دل از شهریار
  • تک بیت این برگهای زرد چمن نامه های اوست از شهریار
  • تک بیت شب نگذرد که صورت قهرت خیال خواب از ظهیر فاریابی
  • تک بیت ز رسم تو آموختم شاعری از عنصری

    • تعداد ابیات منتشر شده : 27708