پای در زنجیر توجیهات عقل

کشتیش طوفانی «ظلمات» عقل

عشق افلاطون علت های عقل

به شود از نشترش سودای عقل

فریب کشمکش عقل دیدنی دارد

که میر قافله و ذوق رهزنی دارد

گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد

دل خود کام را از عشق خون کرد

در جهان کیف و کم گردید عقل

پی به منزل برد از توحید عقل

نشان راه ز عقل هزار حیله مپرس

بیا که عشق کمالی ز یک فنی دارد

زمان زمان شکند آنچه می تراشد عقل

بیا که عشق مسلمان و عقل زناری است

بر عقل فلک پیما ترکانه شبیخون به

یک ذره درد دل از علم فلاطون به

به روی عقل و دل بگشای هر در

بگیر از پیر هر میخانه ساغر

عقل هم عشق است و از ذوق نگه بیگانه نیست

لیکن این بیچاره را آن جرأت رندانه نیست