شاهد ناطق کامل طلبان خاموشی است

شکوه دوری راه است ز نقصان طلب

آیینه شو وصال پری طلعتان طلب

اول بروب خانه دگر میهمان طلب

جلوه شاهد مقصود بود پرده نشین

تا مصفا نشود آینه جان طلب

دست کوته مکن از دامن احسان طلب

تا کشی نکهت یوسف ز گریبان طلب

(حاجت از خاک مراد در میخانه طلب

دم همت ز لب خامش پیمانه طلب)

بردار دل ز عالم خاکی، صفا طلب

از تنگنای جسم برون آ، هوا طلب

بی خبر شو ز دو عالم، خبر یار طلب

دست بردار ز خود، دامن دلدار طلب

لعل از کان بدخشان، گوهر از عمان طلب

گنج از ویران، حضور دل ز درویشان طلب

گو دیگری مکن طلب من، که لطف حق

هر روز پنج بار طلب می کند مرا

بر زر کامل عیار آتش گلستان می شود

فرصتی تا هست کامل کن عیار خویش را