همه غمگسارند خواننده را

ز دل دانش آموز داننده را

سراسر ز دست هنر خورده نوش

پدرشان خرد بوده و دایه هوش

ز جان زاده رزند بیش از شمار

بیاراستم هریکی چو نگار

ازین نامه من بهتر و خوبتر

سزای تو خدمت ندیدم دگر

همی جستم از خسرو ره شناس

که نیکیش را چون گزارم سپاس

بدان تا بود انس خواننده را

دعا گویدم گر مُرم زنده را

مر این نامه را من بپرداختم

چنان کز ره نظم بشناختم

همه پرگل و سبزه و میوه دار

نگردد کم ارچند چینی ز بار

که وهم اندر او چون بهشتی به جای

بیابد ز رمز آنچه آیدش رای

به گیتی بهشت ار ندیدست کس

بهشتی پر از دانش اینست و بس