چو آمد به تنگی سپهدار شیر

سبک سام گرد آمد از پیل زیر

ز بس کشته کافکنده از پیش و پس

خروش سروش آمد از برکه بس

ز بس کشته کآمد ز هردو گروه

ز خون خاست دریا و از کشته کوه

همه دشت از خشت شد کشت زار

همه کشته پر هندوان کُشته زار

سرایی پدید آمد آراسته

به از نو بهشتی پر از خواسته

همه خیل کابل شدند انجمن

برآن کشته پیلان پولادتن

بر دامن کوهی آمد فرود

همه راغ او بیشه ی کلک بود

به سوی بیابانی آمد شگفت

شتابان بیابان به پی برگرفت

زما آن که چون شد نیابیم باز

جوانیست چون پیری آمد فراز

سبک باره با باد انباز کرد

به ایرانیان آمد آواز کرد