چشم خوش تو چشم ترا کرد به چشم

پس آفت چشم تو هم از چشم تو بود

چشم تو در آیینه به چشم تو نمود

بر چشم تو فتنه گشت هم چشم تو زود

حقیقت مردم چشم وجودی

بنامیزد زهی چشم بدان دور

بنامیزد به چشم من چنانی

که نیکوتر ز ماه آسمانی

بنامیزد نگارا از نکویی

چنانی کت چنان می باید امروز

از آن دم که چشم بد روزگارم

ز چشم خداوند کردست پنهان

نظر چشم و بوسه های لبت

به لب و چشم گلعذاران باد

از چشم ستاره بار خون افشانم

گر چشم بود ستاره را خون گرید

تو که در چشم تو نیاید کون

این زمانش به چشم خویش مبین

چشم نیاز پیش کف تو چنان بود

گویی که چشم افعی پیش زمردست