بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر

بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن

کنون که می دمد از بوستان نسیم بهشت

من و شراب فرح بخش و یار حورسرشت

شراب تلخ می خواهم که مردافکن بود زورش

که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

بهار تازه در آمد، غم کهن بگذار

ز باغ سبزه بر آمد، شراب سرخ بنوش

اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک

از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

برو معالجه خود کن ای نصیحتگو

شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد

شراب لعل کش و روی مه جبینان بین

خلاف مذهب آنان جمال اینان بین

صبح دولت می دمد کو جام همچون آفتاب

فرصتی زین به کجا باشد بده جام شراب

جز نقد جان به دست ندارم شراب کو

کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

فردا شراب کوثر و حور از برای ماست

و امروز نیز ساقی مه روی و جام می