بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال

خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا

بخواه جام صبوحی به یاد آصف عهد

وزیر ملک سلیمان عماد دین محمود

روان بزرگان ز خود شاد کن

ز پرویز و از باربد یاد کن

خوش بودی ار به خواب بدیدی دیار خویش

تا یاد صحبتش سوی ما رهبر آمدی

چند به ناز پرورم مهر بتان سنگدل

یاد پدر نمی کنند این پسران ناخلف

نه تنها شد ایوان و قصرش به باد

که کس دخمه نیزش ندارد به یاد

ملول از همرهان بودن طریق کاردانی نیست

بکش دشواری منزل به یاد عهد آسانی

نام خواجو برآن خسرو خوبان که برد

زانکه درحضرت شه یاد گدا نتوان کرد

نمی خورید زمانی غم وفاداران

ز بی وفایی دور زمانه یاد آرید

به وقت گل چو به کف برنهی شراب رحیق

بنوش جام مروّق به یاد لعل رفیق