از حرم طارم نشینان چمن

خرگه گلریز بر صحرا زدند

تیر ما بگذرد ز جوشن چرخ

زانکه قلب فلک نشانهٔ ماست

بینم نشسته سروی در ایوان

یا مست خفته شمعی ببالین

فلک آن پیر زال مکارست

که ز دستان او زبون شد طوس

چو سایه راه نشینان بپای دیوارت

اگر به فرق نپویند نقش دیوارند

بسا که راه نشینان پای دیوارت

کنند غرقه به خونابهٔ جگر دیوار

بر آستان تو مشکل توان رسید آری

عروج بر فلک سروری به دشواریست

به فلک می رسد خروش خروس

بشنو آوای مرغ و نالهٔ کوس

فلک نگین سلیمان بدست آنکس داد

که از تتبع دیو مرید باز آمد

زهی روی تو صبح شب نشینان

خیالت مونس عزلت گزینان