نه در نظر آیی و نه در دل گنجی

ای عشق، حقیقت تو را کس نشناخت

مکن ای باغبان عشق بیرونم ازین گلشن

که جوش شیونی با عندلیبان می توانم زد

تا کار دلت به خواهش نفس افتاد

چون بوالهوس از عشق کجا آری یاد

قدسی ز حرف عشق نبستیم لب دمی

عمری دماغ بهر یک افسانه سوختیم

اهل هوس به ما سخن امروز سر کنند

گو ماجرای عشق به روز حساب کش

در عشق مگو که همنفس پیدا نیست

کس بسیارست، جای کس پیدا نیست

گر پی بری به مرتبه محرمان عشق

دانی که عفو دست نشان گناه کیست

بلا بود دل آسوده درد عشق کجاست

که سنگ تازه کند عهد آبگینه ما

تا نقش قدم بسوز اگر سرگرمی

در عشق، کم از فتیله داغ مباش

هر کثرت و وحدت که دهد دست به هم

در عالم عشق، باشد از یک عالم