که نه مجنونست یاری چون برید

از کسی که جان او را وا خرید

گفت اگر دیوست من بخشیدمش

ور بلیسی کرد من پوشیدمش

جان تو بخرید آن دلدار خاص

آن دم از گردن زدن کردت خلاص

بر جهید و زود در سجده فتاد

در زمان شه تیغ قهر از کف نهاد

آنچ دادی تو ندای شاه داد

اوست بس الله اعلم بالرشاد

صد هزاران خشم را توانم شکست

که ترا آن فضل و آن مقدار هست

گفت بهر شاه مبذولست جان

او چرا آید شفیع اندر میان

غیر شه را بهر آن لا کرده ام

که به سوی شه تولا کرده ام

چون نهاد از آب و گل بر سر کلاه

گشت آن اسمای جانی روسیاه

لابه ات را هیچ نتوانم شکست

زآنک لابهٔ تو یقین لابهٔ منست