هرکه با دولت او بست به پیکار کمر

تیغ تن پیکر او پیکر او بی جان کرد

به نیک بختی تو هرکه دل ندارد شاد

بنالد از غم و بر بخت بدکند نفرین

بس خصم که پای از سر خط تو برون برد

چون دید سر تیغ تو از پای درافتاد

یاد بوی بوستان و باده و باد بهار

یاد روی دوستان و سبزه و آب روان

کَرِّ مادرزاد باشد هرکه گوید بد تو را

چون بود در آفرینش کرِّ مادر زاد لال

گو بیا از مهر وکینش ساعتی اندازه گیر

هرکه خواهد تا ببیند مایهٔ سود و زیان

روزی که تیغ گیری و مردی کنی به رزم

خورشید و ماه را نتوان دید از غبار

خطبه بر نام تو کردند همی در بغداد

باده بر یاد تو خوردند همی در شیراز

هرکه از نامش بتابد روی گوشش باد کر

هر که از یادش بپیچد سر زبانش باد لال

هرکه یک شب به خلاف توکند دیده فراز

نبود تا به قیامت شب او را سحری