در وقت صبح چرخ نفس راست می کند

یعنی که غمگسار جهان یار صادق است

تویی دوازدهم از نژاد شیخ صفی

جهان چگونه نگیری به عدل مهدی وار؟

روشن شده است از می روشن سواد ما

جام جهان نمای، سفال است پیش ما

دست از جهان بشوی که اطفال حادثات

افشانده اند میوه این شاخ پست را

خاک صحرای عدم را توتیا خواهیم کرد

آنچه آمد پیش ما از رهگذار زندگی

از تماشای تو ای مایه امید جهان

غیر افسوس چه در دست نگاه است مرا؟

ز خون جام اهل نظر نیست خالی

که بادام را باشد احمر شکوفه

معنی دور، از لباس لفظ می گردد جدا

مختصر کی این جهان مختصر سازد مرا

گر چه چندین نقش موزون داشت در هر گوشه ای

زین عمارت شد بلند، آوازه نقش جهان

نکنند اهل دل از کجروی چرخ شکایت

کجی تیر بود باعث آرام نشان را