اهل معنی را تماشا مانع جمعیت است

حلقه چشمی که شد حیران، کمند وحدت است

تشنه معنی تازه است مرا ساغر گوش

نتوان کرد مرا خواب به افسانه خط

نقش حیران را خبر از حالت نقاش نیست

معنی پوشیده را از صورت دیبا مپرس

در سواد شهر، مجنون سیر صحرا می کند

نیست با لفظ آشنایی معنی بیگانه را

صورت پرست فیض ز معنی نمی برد

بلبل به جای گل نپرستد گلاب را

با کمال آشنایی، از جهان بیگانه ام

داغ دارد معنی بیگانه من خلق را

معنی نازک نباشد ایمن از عین الکمال

نیل چشم زخم باشد لفظ، مضمون مرا

عالم از جلوه معنی است خیابان بهشت

که نسیم سحر او بود اندیشه ما

غنچه های معنی بکرم تبسم چون کنند

حد گل باشد که آنجا خنده پنهانی کند

معنی نازک نماید جلوه در دلهای صاف

می توان دیدن هلال عید را بهتر در آب