مرا مادرم نام مرگ تو کرد

زمانه مرا پتک ترگ تو کرد

کنون کام دشمن همه راست کرد

برآنرد سر هرچ می خواست کرد

از آمل گذر سوی تمیشه کرد

نشست اندر آن نامور بیشه کرد

همان کز جهان آفرین کرد یاد

ببخشود و دیده بدو باز داد

پس پشت او اندر آمد چو گرد

سنان بر کمربند او راست کرد

برو آفرین کرد و نامه بداد

همه کار رستم برو کرد یاد

کز آباد کردن جهان شاد کرد

جهانی به نیکی ازو یاد کرد

بیاورد و با خویشتن یار کرد

سر بدکنش پر ز تیمار کرد

چو آب دو دیده پراگنده کرد

سبک سر سوی گنج آگنده کرد

چو یک نیمه ببرید زان کوه شاه

گران کرد باز آن عنان سیاه