معشوق یکی رز است و باغ است

زینهاش به سینه مانده باغ است

برخیز تا کنیم صبوحی هوای باغ

کز فیض ابر گشت منور فضای باغ

بیرون کشید قافلهٔ زاغ را ز باغ

وز بلبلان به باغ فرستاد کاروان

باغ دو رخسار او خوشست ولیکن

خوشتر از آن باغ، خوی شاه جهاندار

اگر شکفته کند باغ را نم نوروز

وگرکآشفته کند باغ را دم تشرین

دل یاغی باغیم باغ و دائم

تو در باغ بانی و در باغبانی

باغ او مانند صورتخانهٔ مانی شود

باغ ازو مانند لعبت خانهٔ آزر شود

جوان بختی که باغ دولت اوست

بود گر خوشتر از خلد برین باغ

بی دوست من از باغ ارم یاد نیارم

ور جنت فردوس بود، دوست ندارم

پی ترتیب این نورسته بستان

نهال از باغ خلد آورده رضوان