از واقعه جور هفت گردون

پنداری در حرب هفت خوانم

گفت چون در رهیم پیش آید

بی سبب دست جور بگشاید

جست از جور عالم جافی

رست از مکر گیتی مکار

مردمک چشم جور آبله دارد

تا که بر ابروی احتیاط تو چین است

چون بود یار زشت پر معنی

چکنم جور هر کجایی را

همه جور زمانه بر فضلاست

بوالفضول از حفاش زاستر است

جامه را سرخ کرد کاین خونست

وین تظلم ز جور گردونست

مملکت از جور وزیران تباه

لیک نکو حاصل مزروع شاه

یار از راه جور برگردید

مشفق و مهربان و چاکر شد

صاف کرده حق دلم را چون سما

روفته از خاطرم جور شما