کسی کارباب لعن و طرد و مقت است

پدر نیکو بد، اکنون شیخ وقت است

ولیکن شیخ دین کی گردد آن کو

نداند نیک از بد بد ز نیکو

کنون با شیخ خود کردی تو ای خر

خری را کز خری هست از تو خرتر

بمردم زنده اندر مردگی شیخ

نباشم اندرین افسردگی شیخ

آفتاب نیر ایمان شیخ

گر نماید رخ ز شرق جان شیخ

کرد روزی مگر عیادت شیخ

دید حالی که بود عادت شیخ

اهل داند ترا بخواند شیخ

جز مقلد ترا که داند شیخ؟

تو اینجا نقد داری شیخ دلدار

چرا یکدم نگردی شیخ بیدار

حقیقت کعبهٔ عشاق شیخ است

بمعنی و بصورت طاق شیخ است

متاع شیخ اساطیر کهن بود

حدیث او همه تخمین و ظن بود