یکسو اندر حظّ خود ز میان

تا بیابی تو لذّت ایمان

جام راحت ز دست لهو بنوش

گل لذت بباغ عیش بچین

نخورد غم به لذّت فانی

هر که او عاشق بقا گردد

حاصل عمری نیافت ممسک دنیاپرست

لذت عیشی ندید زاهد پرهیزکار

لذت نشوه ز آب انگورست

گرچه آن هم نتاجی از انگور

لب شیرین او به ذوق ببوس

لذت نیشکر چه می پرسی

در جهان گر لقمه و گر شربتست

لذت او فرع محو لذتست

لذت انعام خود را وامگیر

نقل و باده و جام خود را وا مگیر

گرچه کس را نمی شود حاصل

لذت شکر از شکر دیدن

گر چه کس را نمی شود حاصل

لذت شکر از شکر دیدن