خوب نگه کن بدان لطافت و آنروی

تا تو ببینی بر این که گفتم برهان

بجود و لطف ببرد او لطافت و بسپرد

یکی بباد صبا و دگر بچرخ اثیر

شیوه حور و پری گر چه لطیف است ولی

خوبی آن است و لطافت که فلانی دارد

صورت به این لطافت سیرت به این نکوئی

در جسم پاک حور است روح فرشته گوئی

از- لطافت گر سما دارد تفضل بر زمین

از وجود تو زمین دارد تفضل بر سما

شد به بوسی ز لبت خنده چو خسرو جاوید

کز لطافت لب شیرین تو جانی دگر است

چون عیش کنی از تو برد روح لطافت

چون نوش کنی از تو کند عقل تماشا

به تماشا به گلستان شو و چادر ز جمالت

باز کن تا نزند لاف لطافت گل سوری

نظیر نیست ترا در جهان بحسن و لطافت

چنانکه گاه لطایف بعهد خویش نظیرم

تو داری آنچه پری دارد از لطافت، لیک

چه فایده که نداری ز مردمی قدری