هر ولایت که چون تو شه دارد

ایزد از هر بدش نگه دارد

آن که بهر تو کفایت می کند

ظلم بر شهر و ولایت می کند

از من کمال یافت نبوت که خاتمم

بر من تمام گشت ولایت که سرورم

بر تخت ولایت آن ولی شاه بود

خورشید محمد و علی ماه بود

چون ختم ولایت به ذات او شد

هم ختم محامد به دوست شایان

دشمنان را همه برگیر و ولایت بگشای

پس بپیروزی برگرد و بشای و ظفر

تا لشکر غم تو بشکست قلب ما را

بر دل ولایت جان شد بیشتر گشاده

هر مال کز ولایت سلطان بهم کند

بر لشکر و خزینه سلطان برد بکار

پشت ولایت است و پناه شریعت است

شمشیر تیز و بازوی کشورستان تو

غلام درگه شاه ولایتند همه

که در ولایت جان می کنند سلطانی