هَذَا ابنُ خَیرِ مُلُوکِ الأَرضِ قاطِبَهً
فَاِن حَسِبتَ مَقالِی مُوهِماً فَسَلِ
مرین راه را چون بپایان برند؟
که در منزل اوّلش جان برند
شکر گوی از پی زیادت را
عالم الغیب و الشّهادت را
کوست بی رنگ و خامه و پرگار
نعمت و شکرگوی و شکرگزار
فَلَا الجُودُ یُفنِی المَالَ وَ الجَدُّ مُقبِلٌ
وَ لَا البُخلُ یُبقِی المَالَ وَ الجَدُّ مُدبِرُ
گردِ دریا ورود جیحون گرد
ماهی از تابه صید نتوان کرد
آدمی گرچ بر زمانه مهست
ز آدمی خام دیوِ پخته بهست