عاشقی را جگری می باید
احتمال خطری می باید
نتوان رفت در این ره با پای
عشق را بال و پری می باید
گریهٔ نیم شبی در کار است
دود آه سحری می باید
دیده را آب ده از آتش دل
عشق را چشم تری می باید
نبری پی سوی بی نام و نشان
خبری یا اثری می باید
از تو تا اوست رهی بس خونخوار
راه رو را جگری می باید
تو نهٔ مرد چنین دریائی
رند شوریده سری می باید
بر تنت بار ریاضت کم نه
روح را لاشه خری می باید
دست در دامن آگاهی زن
سوی او راهبری می باید
نتوانی تو بخود پی بردن
مرد صاحب نظری می باید
چشم و گوش تو بشرک آلوده است
چشم و گوش دگری می باید
هست هر قافله را سالاری
هر کجا باست سری می باید
ناز پرورد کجا عشق کجا
عشق را شور و شری می باید
چون مگس چند زند بر سر دست
فیض را لب شکری می باید
عاقبت نخل امید ما را
از وصال تو بری می باید
