دی فرد و خفته بخت سوی ارمن آمدم
امروز جفت نعمت بسیار می روم
دیدم دو بحر، بحر ایادی و بحر آب
من زین دو بحر شاکر آثار می روم
لب تشنه آمدم به لب بحر شور لیک
سیراب بحر عذب صدف دار می روم
گر خشک سال بخل جهان را گرفت، من
غرق سحاب جود گهر بار می روم
یعنی ز صبح صادق انعام شمس دین
از شرم سرخ روی و شفق وار می روم
در گوش گاو خفته ام از امن کز عطاش
با گنج گاو و دولت بیدار می روم
کاس کرم دهد به من و من ز خرمی
سرمست کاس از دل هشیار می روم
کس مرغ را که داشت به پروار ندهد آب
من مرغ وار ز آب به پروار می روم
نزد رئس چون الف کوفی آمدم
چون دال سرفکنده خجل سار می روم
بر عین غین گشته ز خجلت ز عین مال
چون حرف غین بین که گران بار می روم
از پیش این رئیس نکوکار پاک زاد
افکنده سر، چو خائن بدکار می روم
