سیمین ساق، بانک شعر پارسی

 
قاآنی
سیمین ساق » قاآنی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۸ - ممدوح این قصیده معلوم نیست ، گویند قائم مقام است

قامت سروی چو بینم برکنار جویبار

از غم آن سرو قامت جویبار آرم کنار

جویبار آرم کنار خوی ازین غیرت که غیر

گیرد او را درکنار و او ز من گیردکنار

تا نگرید ابر از بستان نروید ضیمران

او کنون گرید که باغش ضیمران آورده بار

چون به برگ لاله ژاله اشک سرخش بر رخان

چون به گرد ماه هاله خط سبزش بر عذار

یاد آن لاله مرا چون هاله دارد گوژپشت

فکر آن هاله مرا چون لاله دارد داغدار

من به تیغ و سبزه زین پس ماه نو را بنگرم

سبزهٔ من خط دلبر تیغ من ابروی یار

ترک من ای داده یزدان روی و مویت را بهم

الفت ظلمات و نور آمیزش لیل و نهار

مار را خلاق مور و مارگر راند از بهشت

از چه بر روی بهشت آیینت موی مار سار

خط ت ر م ررست ه ر زلنت مار من زیاا مار و ف رل

برنگردم تا نگردد تن غذای مور و مار

شعر من قلاب روح و شعر تو قلاب دل

شعر من پروین گرای و شعر تو شعری سپار

شعر من آب روان و شَعر تو تاب روان

این یک از بس آبدار و آن یک از بس تابدار

شعر من تابنده کو کب شعر تو تاریک شب

نورکوکب در شب تاریک گردد آشکار

هم ز شعر من عیان آثار شرع مصطفی

هم ز شعر تو پدید آثار صنع کردگار

با چنان شعری مرا خالیست انبان از شعیر

با چنین شَعری ترا عاریست اندام از شعار

من چنان نالان که بحر از بخشش فخر امم

تو چنان مویان که کان از همت صدر کبار

بدر دولت صدر دین پشت هدی روی ظفر

شمس ملت چرخ فرکان کرم کوه وقار

کلک او لاغر ولی بازوی عدل از وی سمین

بخت او فربه ولی پهلوی خصم از وی نزار

روی او خورشید دین و رای او خورشید ملک

ملک ازین خرم بهشت و دین ازو خرم بهار

جد او جودی مجدت عم او عمان جود

وین به جود و جودت از عمان و جودی یادگار

جود او بحریست کاو را بحر عمانست موج

رای او نخلست کاو را مهر رخشانست بار

هست رایش پرنبانی کافتاب او راست پود

هست رایش طیلسانی کاسمان او راست تار

مهر او از صخرهٔ صمّا برویاند سمن

قهر او از ساحت دریا برانگیزد غبار

ملک ترکی را ظهیری دین تازی را نصیر

قطب مکنت راسکونی چرخ ملکت رامدار

چشم ملت را فروغی جسم دولت را روان

باغ بینش را بهاری شاخ دانش را ثمار

بزم شوکت را سریری جان مجدت را سرور

دشت همت را سواری دست عزت را سِوار

چرخ با این قدرت از جاه تو می خواهد یمین

بحر با ای ثروت از جود تو می جوید یسار

عمت آن دستور آصف رای کز فکر دقیق

جانب خشکی کشاند ماهیان را از بحار

خصم کز سهمش به رویین دز گریزد غافلست

کز منایا سود ندهد مرد را رویین حصار

خشتی از ایوان جاه اوست جرم آسمان

آنی از دوران ملک اوست ملک روزگار

ملک ازو بالد به خویش و کلک ازو نازد چنانک

از نبی ام القری از شیر یزدان ذوالفقار

نیست ننگ او اگر حاسد ازو دارد گریز

نیست عار او اگر دشمن ازو جوید فرار

مهر رخشا لیک ازو مرمود دارد اجتناب

مشک بویا لیک ازو مزکوم دارد انزجار

گر بود بو جهل منکر مصطفی را نیست ننگ

ور شود ابلیس دشمن مرتضی را نیست عار

شهد نوشین لیکنش محرور داند ناپسند

قند شیرین لیکنش مدقوق خواند ناگوار

یا رب این انصاف باشد من بدین فضل و هنر

زو جدا مانم چو عطشان از کنار چشمه سار

من نیم گردون که در کاخش مرا نبود گذر

من نیم گیهان که بر صدرش مرا نبود گذار

نیستم معدن چرا دارد مرا اینگونه پست

نیستم دریا چرا خواهد مرا اینگونه خوار

کاخ او گیهان و بر من شش جهت از غصه تنگ

جود او عمّان و بر من روزگار از فاقه تار

گر ازو نالم به گیهان عقل گوید کای سفیه

چرخ را بر زجر و منع او نباشد اقتدار

ور ازو مویم به کیوان وهم راندکی بلید

دهر را در امر و نهی او نباشد اختیار

نی خطا گفتم خطااو در عطا ابرست و من

شوره زارم کی شود از ابر خرم شوره زار

اوکند اکرام لیکن چرخ نبود مهربان

اویند انعام لیکن بخت نبود سازگار

خار اگر عنبر نگردد ابر را نبود گناه

خاک اگرگوهر نگردد مهر را نبود عوار

سبزه لاین نیست کاندر گلستان گردد سمن

خار قابل نیست کاندر بوستان گردد چنار

ابر نیسانی فشاند قطره لیکن چون صدف

صفوتی بایدکه گردد قطره در شاهوار

این حکایت بود حالی نی شکایت کز خلوص

شکوه نارد بر زبان پرورده از پروردگار

کس شنیدستی که گویند شکوه از مادر کند

گر بنالد از برای شیر طفل شیرخوار

یامعاذالله کس این گوید که از حق شاکیست

گر به یزدان نیم شب نالد فقیری ز افتقار

تا به غیر از اسم نیک و رسم نیکی در جهان

هیچ اسم و هیچ رسمی می نماند پایدار

هیبت او خصم مال و همت او خصمِ مال

دولت او پایدار و دشمن او پایِ دار

تازه ها

  • تک بیت قصبهای زربفت و خزهای نرم از نظامی گنجوی
  • تک بیت هم صحبتان به بازی شطرنج سرخوشند از بیدل دهلوی
  • تک بیت همه از خاطرم گریخته اند از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت ندیدند با چرخ گردان نبرد از فردوسی
  • تک بیت تحقیق را به ما و من افتاده اختلاف از بیدل دهلوی
  • تک بیت بر من از لطف آفرین ها گفت از ملک الشعرای بهار
  • تک بیت نیست صادق دشت پیمای طلب را تشنگی از صائب تبریزی
  • تک بیت عیب پوشند و در هنر نگرند از جامی
  • تک بیت پیش آن کس کز دل گرم است در آتش مدام از صائب تبریزی
  • تک بیت در سیاست موافقش دیدم از ملک الشعرای بهار

    • تعداد ابیات منتشر شده : 510165