آخرترین مباد ز تو هیچ باغییی

والا ترین مباد ز تو هیچ فانییی

بادی تو شادمان و مبادا بهیچ وقت

از عمر بدسگال ترا شادمانانییی

تا در جهان کمال نیابد ز مینییی

الا بیمن تربیت آسمانییی

حلمت سبک شمارد اگر چند آورند

هر لحظه ای بصدر رفیعت گرانییی

ابنای فضل می گذرانند سخت خوش

در سایهٔ عنایت تو زندگانییی

شاها ، هنروری تو ، که هست از مکارمت

هر ساعتی بر اهل هنر مهربانییی

بس خان شده ز قهر تو بی جان و یافته

بی جانی از قبول تو هر لحظه جانییی

تیغ تو کرده هر نفسی وحش و طیر را

از شخص دشمنان هدی میزبانییی

ننموده دهر مثل تو در هر معالییی

ناورده چرخ شبه تو در هر معانییی

شاها ، تویی قرینی و هرگز بهیچ قرن

کس را نبود مثل تو صاحب قرانییی