ایستاده پیش یزدان اشک ریز

بر مثال راست خیز رستخیز

گفت یزدان که تراهم ینظرون

نقش حمامند هم لا یبصرون

گفت یزدان از ولادت تا بحین

یفتنون کل عام مرتین

لاجرم از سحر یزدان قرن قرن

اندر افتادند چون زن زیر پهن

پس محبت وصف حق دان عشق نیز

خوف نبود وصف یزدان ای عزیز

چند دید از من گناه و جرمها

وز کرم یزدان نمی گیرد مرا

گر همه عالم بگویندش توی

بر ره یزدان و دین مستوی

ای که جزو این زمینی سر مکش

چونک بینی حکم یزدان در مکش

شکر یزدان طوق هر گردن بود

نی جدال و رو ترش کردن بود

تا نبیند خصم را پهلوی خویش

قدرت یزدان از آن بیشست بیش