خواهی که خبر یابی از خود ز نگار خود

الا ز وجود خود بیزار نباید شد

چه دلی که محنت او ز نفس شماری او

که بدست خود ندارد رگ روزگار خود را

درخشی شمع راه ماکن از خود

تو خود ما را شو و مارا کن از خود

به کف عاشق چو گل، خون دل خود را نگه دارد

برای روزی خود، حاصل خود را نگه دارد

بود بر وی شهود حق غالب

دید خود را ز چشم خود غایب

نگردم چون سبو غافل ز حفظ آبروی خود

ز غیرت دست خود پیوسته دارم بر گلوی خود

مبین در خود که خود بین را بصر نیست

خدا بین شو که خود دیدن هنر نیست

ما خود به حقِّ خود برسیدیم و لا محال

با حقِّ خود به وجهِ مکافات می رسند

هستم برای تو و تو هستی برای خود

هستی تو خود برای خود و من برای تو

من خود از قطع امل کردم وداع جان خود

بر شما بادای هواداران که با یاران خود