جنس موهومم دکان آبرویی چیده است
هیچ هم در عالم امید می ارزیده است
در جناب حضرت شاه سلیمان بارگاه
ناتوان موری خیال عرضی اندیشیده است
زین سطوری چندکزتسلیم دارد افتخار
معنی رازم جبینها بر زمین مالیده است
تا به رنگش وارسی ازنقش ما غافل مباش
بحر در جیب حباب اینجا نفس دزدیده است
همچو شبنم در تمنای نثار نوگلی
داشتم اشکی نمی دانم کجا غلتیده است
طبع آزاد از خروش جسم دارد انبساط
زخمه تا بر تار می آید صدابالیده است
نقد انفاسم نه تنها صرف آهنگ دعاست
گر همه رنگ است با من گرد اوگردیده است
در غبار خط نفس دزدیده آهی می کشم
سرمه گردیده ست دل تا این صدا پالیده است
دستگاه لفظ کزپیشانی ام بسته ست نقش
خط چه معنی دارد ابنجاسجده هم لغزیده است
خامشی از بس که نازک می سراید درد دل
جز خیال شاه فریادم کسی نشنیده است
گشته ام پیر و ز حق نعمت دیرینه اش
همچنان در هر بن مویم نمک خوابیده است
هرکجا سرکرده ام بیدل دعای دولتش
جوش آمین از زمین تا آسمان پیچیده است
