گرت اندر صفت جن و ملک هیچ شک است
بین به نادان و خردمند که جن و ملک است
مردم نادان بر خاک بماند چون دیو
وآن که آموخت خرد همچو ملک بر فلک است
از پی مردم عالم همه جا عائله هاست
مردم جاهل در عائلهٔ خویش تک است
باغ دانایی باغی است که فردوس آنجاست
چاه نادانی چاهی است که قعرش درک است
ملک ها را همه از پی درک و مدعی است
ملک دانایی بی مدعی و بی درک است
درد بی علمی دردی است که درمانش نیست
شاخ نادانی شاخی است که بارش خسک است
