دام ز سیر گلشن اسباب در نظر
رنگی که شعله می زندم آب در نظر
خون شد دل ازتکلف اسباب زندگی
یک لفظ پوچ و آن همه اعراب در نظر
مخمل نه ایم ولیک ز غفلت نصیب ماست
بیداریی که نیست به جز خواب در نظر
در وادی طلب که سراب است چشمه اش
اشکی مگر نشان دهدم آب در نظر
همواری از طبیعت روشن نمی رود
تار نگاه را نبود تاب در نظر
گلها چوشبنمت به سروچشم جا دهند
گر باشدت رعایت آداب در نظر
بر خویش هم در حسدت باز می شود
گرگل کند حقیقت احباب در نظر
یارب صداع غفلت ما را علاج چیست
مخموری خیال و می ناب در نظر
موهومی حقیقت ما را نموده اند
چون نقطهٔ دهان تو نایاب در نظر
دیگر ز سایهٔ دم تیغت کجا رویم
سرها سجود مایل محراب در نظر
غافل مشو که انجمن اعتبارها
ویرانه ای ست وحشت سیلاب در نظر
آسوده ایم درکف خاکستر امید
بیدل کراست بستر سنجاب در نظر
