خارخارت کشت و پیش حرص بیکاری هنوز
در تردد ناخنت فرسود و سر خاری هنوز
می شماری گام و راهی می کنی قطع از هوس
کعبه پر دور است در تسبیح و زناری هنوز
زین بیابان آنچه طی گردید جزکاهش که داشت
همچو شمع از خامسوزی داغ رفتاری هنوز
ریشه ات بگسیخت ساز اندیشهٔ مضراب چند
شد نفس بی بال و در پرواز منقاری هنوز
صبح جزشبنم گلی زین باغ نومیدی نچید
گریه یکسر حاصل است وخنده می کاری هنوز
عبرت آفات دهر از خواب بیدارت نکرد
بیخبر در سایهٔ این کهنه دیواری هنوز
جان پاکی، تاکی افسردن به کلفتگاه جسم
یوسفت در چاه مرد و برنمی آری هنوز
چشم بندی بی تمیزی را نمی باشد علاج
درکف است آیینه و محروم دیداری هنوز
غنچه تاکی در عدم بفریبد افسون گلش
سر به بادت رفته و در بند دستاری هنوز
همسری با ذره ات آب حیا در خاک ریخت
زین هوس هم اندکی کم شو که بسیاری هنوز
بر در هر سفله می مالی جبین احتیاج
خاک بر فرق توهم آبروداری هنوز
نیست بیدل هرکسی شایستهٔ خواب عدم
از تو تا افسانه ای باقیست بیداری هنوز
