طرح قیامتی ز جگر می کشیم ما
نقاش ناله ایم و اثر می کشیم ما
توفان نفس نهنگ محیط تحیریم
آفاق راچوآینه در می کشیم ما
ظالم کند به صحبت ما دل زکین تهی
از جیب سنگ نقد ش؟ر می کشیم ما
زین عرض جوهری که درآیینه دیده ایم
خط بر جریده های؟ر می کشیم ما
تا حسن عافیت شود آیینه دار ما
از داغ دل چوشعله سپرمی کشیم ما
در وصل هم کنار خیالیم چاره نیست
آیینه ایم و عکس به بر می کشیم ما
اینجا جواب نامهٔ عاشق تغافل است
بیهوده انتظار خبر می کشیم ما
آیینه نقشبند طلسم خیال نیست
تصویرخود به لوح دگرمی کشیم ما
وحشت متاع قافلهٔ گرد فرصتیم
محمل به دوش عمرشررمی کشیم ما
تا سجده برده ایم خم پیکر نیاز
زین بار زندگی که به سر می کشیم ما
این است اگرتصرف عرض شکست رنگ
آیینهٔ خیال به زر می کشیم ما
خاک بنای ما به هواگرد می کند
بیدل هنوزمنت پرمی کشیم ما
