اذا علقت روحی حبیبا
تعلّقت به غیر الایام تستلبنّه.
الی سامع الاصوات مع بعد المسری
شکوت الّذی القاه من الم الذکری
فیا لیت شعری و الامانی کثیرة
أ یشعر بی من بت ارعی له الشعری
یار از غم من خبر ندارد گویی
یا خواب بمن گذر ندارد گویی
تاریک ترست هر زمانی شب من
یا رب شب من سحر ندارد گویی