بی نسیم مهر دلبر راحت گلزار نیست
بی فروغ آن رخ گلرنگ نور و نار نیست
این آب نه بس مرا که خوانندم
خاک سر کوی آشنای تو؟!
تا ترا دامن گرد گفتار هر تر دامنی
بنده پندار خویشی بنده اللَّه نیی