بسیار خلایق اند جویان رهت
کشته شده عالمی بهول سپهت
تا برمه چارده نهادی کلهت
بینم کله ملوک در خاک رهت.
باش تا خاربن کوی ترا نرگس وار
دسته بندند و سوی مجلس سلطان آرند
عاشقانت سوی تو تحفه اگر جان آرند
عرق سنگ، سوی چشمه حیوان آرند
در عشق تو صد هزار جانند بسر
رفتند و ندیدند ز وصل تو اثر
راستکاری پیشه کن، کاندر مصاف رستخیز
نیستند از خشم حقّ جز راست کاران رستگار