چشم تو بغمزه دلاویز
مستیست که می زند بتیرم
صد سال اگر بسوزم از عشق،
واین خود صفتی است ناگزیرم،
شمعم که بعاقبت درین سوز
هم کشته شوم اگر نمیرم
دل زنده بعشق تست غم نیست
گر من ز محبتت بمیرم