خوش در میخانه ای بگشاده ایم
باده نوشان را صلایی داده ایم
جام می بر دست و رندانه مدام
سر به پای خم می بنهاده ایم
خرقهٔ خود را به می شستیم پاک
فارغ از تسبیح وز سجاده ایم
در هوای عاشق باده پرست
دایماً بنشسته یا استاده ایم