تا خبردار ز سر لب جانان شده ایم
خبر این است که تا به قدم جان شده ایم
تا به یاد لب او جام لبالب زده ایم
واقف از خاصیت چشمهٔ حیوان شده ایم
جام جم گر طلبی مجلس ما را دریاب
کز گدایی در میکده سلطان شده ایم
همه اسباب پریشانی ما جمع آمد
تا ز مجموعه آن زلف پریشان شده ایم
زلف کافر به رخش راهنمون شد ما را
از ره کفر به سر منزل ایمان شده ایم
با سر زلف شکن در شکنش عهد مبند
که بدین واسطه ما بی سر و سامان شده ایم
سبحه در دست و دعا بر لب و سجاده به دوش
پی تزویر و ریا تازه مسلمان شده ایم
نفس ازین بیش توانایی تقصیر نداشت
عقل پنداشت که از کرده پشیمان شده ایم
همه از حیرت ما واله و حیرت زده اند
بس که در صورت زیبای تو حیران شده ایم
تو همان چشمهٔ خورشیدی و ما خفاشیم
که ز پیدایی انوار تو پنهان شده ایم
داغ و دردت ز ازل تا به فروغی دادند
فارغ از مرهم و آسوده ز درمان شده ایم
