قطب ملوک نصرة دین شاه تاج بخش
کز لطف حق رسید به درگاه و تاج بخش
شاه جهان اتابک اعظم که در نبرد
گرزش برآورد ز سر بدسگال گرد
خطبه و سکه ممالک را
نام والقاب تو همایون باد
که مه و مهر زیر دامن توست
نام وننگ جهان به گردن توست
تیغ هندی چو از نیام کشید
بره از گرگ انتقام کشید
خسرو بحر و بر مظفر دین
که ظفر با رکاب اوست قرین
چرخ از آن لحظه باز آگاهست
که قزل ارسلان شهنشاهست
یارب این صدر جهان منصور باد
چشم بد از روزگارش دور باد
صبح اگر بی رای تو یک دم زند
خشم تو افلاک را بر هم زند
دست و طبعش آن چنان راد آمدند
کان و بحر از وی به فریاد آمدند