ز هوشنگ و طهمورث و جمشید

یکی مهره بد خستگان را امید

همه گردن گور زخم کمند

چه بیژن چه طهمورث دیوبند

منوچهر چون زاد سرو بلند

به کردار طهمورث دیوبند

ز طهمورث گرد بودش نژاد

پدر بر پدر بر همی داشت یاد

برفت و سرآمد برو روزگار

همه رنج او ماند ازو یادگار

جهاندار سی سال ازین بیشتر

چه گونه پدید آوریدی هنر

چه سغدی چه چینی و چه پهلوی

ز هر گونه ای کان همی بشنوی

نبشتن یکی نه که نزدیک سی

چه رومی چه تازی و چه پارسی

نبشتن به خسرو بیاموختند

دلش را به دانش برافروختند

چو آزاد گشتند از بند او

بجستند ناچار پیوند او

تعداد ابیات منتشر شده : 510165