کَأَنَّهُنَّ الْیاقُوتُ وَ الْمَرْجانُ (۵۸)، گویی که آن کنیزکان مرواریداند و یاقوت.
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ (۶۰)، هست پاداش نیکویی مگر هم نیکویی..؟.
آیا این شعر را می پسندید؟
;َأَkَّiُkَّ hgْdhrُ,jُ ,َ hgْlَvْ[hkُ (۵۸)، ',dd ;i Hk ;kdc;hk lv,hvdnhkn , dhr,j.
iَgْ [َchءُ hgْإِpْshkِ إِgَّh hgْإِpْshkُ (۶۰)، isj \hnha kd;,dd l'v il kd;,dd..?.