آسمان چون نگرد پهنهٔ سبزش ، از شرم
روی درپوشد در ابر و برافشاند خوی
آیا این شعر را می پسندید؟
Hslhk ],k k'vn \ikiٔ sfca ، hc avl
v,d nv\,an nv hfv , fvhtahkn o,d