ای که بر صحن چمن گل نه به زیبایی توست
لاله را با همه خوبی سر لالایی توست
صفت حسن تو مرغان چمن می دانند
گرچه می دانند ولیکن نه چو من می دانند
عمل و علم و شجاعت همه یکجا داری
آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری
نفس باد صبا مجمره دار از دم توست
نافه ی مشک خطا غالیه دار از دم توست
ای که خاک درت از سنبل تر خوشبو تر
عکس رخسار تو از شمس و قمر نیکوتر
همچو گل کر تتق غنچه برون آرد سر
وقت شد کر حجب غیب خرامی تو بدر
هر کسی تحفه به نوعی ز دل و جان آورد
مور بال ملخی پیش سلیمان آورد
