امام مهدی هادی که از جلالت و قدر
فراز طارم نه طاق چرخ دارد صدر
قضا بطوع کند دست طوق در کمرش
گرش اجازه دهد، بس بود همین قَدَرش
امین وحی که تنزیل از آسمان آورد
به خاکبوس درش، سر بر آستان آورد
هنوز شام درین تعزیت سیه پوش است
هنوز عالم کرّوبیان پر از جوش است
اساس گلشن پیروزه را مدار به تست
بسیط مرکز شش گوشه را قرار به تست
چو آفتاب که بیرون دهد ز کان مرجان
شود ز گوهر او بام آسمان مرجان
به یک کرشمه نظر خاک تیره گلشن کن
ضمیر صافی ابن حسام روشن کن