تو را نازی است اندر سر که عالم بر نمی تابد
مرا دردی است اندر دل که مرهم بر نمی تابد
سگ کوی تو را هر روز صد جان تحفه می سازم
که دندان مزد چون اوئی ازین کم برنمی تابد
مرا کی روی آن باشد که در کوی تو ره یابم
که از تنگی که هست آن ره نفس هم برنمی تابد
مرا با عشق تو در دل هوای جان نمی گنجد
مگر یک رخش در میدان دو رستم برنمی تابد
مرا کشتی به تیر غمزه وانگه طره ببریدی
مکن، طره مبر کاین قدر ماتم برنمی تابد
که باشد جان خاقانی که دارد تاب درد تو
که بردابرد حسن تو دو عالم برنمی تابد
