لیلی من وجهک شمس الضحی
و انّما الظلمة فی الجوّ
و النّاس فی الظلمة من لیلهم
و نحن من وجهک بالضوء.
خرسند شدم بدان که گویی یک بار
ای خسته روزگار دوشت چون بود؟