شهریست بزرگ و من بدو در میرم
تا خود زنم، و خود کشم، و خود گیرم
ای برادر روی ننماید عروس دین ترا
.
چون زنان تا کی نشینی بر امید رنگ و بوی
تا هوای نفس تو در راه دین دارد قرار